شاهرگهای زمین از داغ باران پر شده است (فاضل نظری)

شهر(1)

شاهرگهای زمین از داغ باران پر شده است 
آسمانا! کاسه صبر درختان پر شده است

زندگی چون ساعت شماطه دار کهنه ای 
از توقف های و رفتن ها یکسا ن پر شده است

چای مینوشم که با غفلت فراموشت کنم
چای مینوشم ولی از اشک، فنجان پر شده است

بس که گلهایم به گور دسته جمعی رفته اند 
دیگر از گلهای پر پر خاک گلدن پر شده است

دوک نخ ریسی بیاور یوسف مصری ببر
شهر از بازار یوسف های ارزان پر شده است 

شهر گفتم؟! شهر! آری شهر! آری شهر! شهر
از خیابان! از خیابان! از خیابان پر شده است

فاضل نظری