گاهی فقط سکوت
**
چشمت به چشم ما و دلت پیش دیگریست
جای گلایه نیست! که این رسم دلبریست
هر کس گذشت از نظرت در دلت نشست
تنها گناه آینه ها زود باوریست
مهرت به خلق بیشتر از جور بر من است
سهم برابر همگان نابرابریست
دشنام یا دعای تو در حق من یکی ست
ای آفتاب هر چه کنی ذره پروری ست!
ساحل جواب سرزنش موج را نداد
گاهی فقط سکوت سزای سبکسری ست
فاضل نظری